Η διαπίστωση

Με μοναδικό γνώμονα την οικονομία της κατασκευής, η τυποποίηση της μορφολογίας των περίκλειστων βιομηχανικών χώρων και αποθηκών, οδηγεί σε απρόσωπα αρχιτεκτονήματα, που επιβάλλουν την αυστηρότητά τους στο ελληνικό τοπίο. Η επαναλαμβανόμενη γεωμετρία και οι πρισματικές μορφές των όγκων, έρχονται σε ρήξη με το φυσικό περιβάλλον και εντείνουν τον αφιλόξενο χαρακτήρα των περιοχών αυτών.

Το αντικείμενο του διαγωνισμού, μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυτική βιομάζα, αντικατοπτρίζει ως χρήση το σεβασμό του ανθρώπου προς το περιβάλλον και την καινοτομία, επομένως και η αρχιτεκτονική μορφή οφείλει να εκφράζει τη νέα αυτή αντίληψη και να λειτουργεί σαν σύμβολο για την πράσινη ενέργεια.

Η παρούσα πρόταση απομακρύνεται από την κατεστημένη μορφολογία, και εισάγει ένα οργανικό περίβλημα, το οποίο ντύνει την καρτεσιανή ορθολογικότητα του βιομηχανικού εξοπλισμού. Η φυσικότητα της μορφής που προκύπτει από τις καμπύλες του μανδύα, παραπέμπει σε ένα φυσικό ανάγλυφο και εντάσσει με το τρόπο αυτό τον κτιριακό όγκο στο φυσικό του περιβάλλον.

Περιγραφή πρότασης

Η επιφάνεια της όψης αποτελείται από διαδοχικά προκατασκευασμένα πανέλα, που ακολουθούν αρθρωτά την καμπυλότητα της κάτοψης. Οι επάλληλες διατομές που στερεώνονται σε μικρή απόσταση από την όψη, ενισχύουν την κατακόρυφη διάσταση και κατευθύνουν το βλέμμα προς τα πάνω, στην κορυφογραμμή του κτιρίου. Παράλληλα, οι σκιές τους κάτω από τον έντονο ελληνικό ήλιο, δημιουργούν μια μεταβαλλόμενη όψη που αλλάζει δυναμικά κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Ορθογώνια πρίσματα τρυπούν την επιφάνεια του κτιρίου, σχηματίζουν ανοίγματα σε διάφορες στάθμες, σηματοδοτούν τις εισόδους και επιτρέπουν στο φυσικό φως να εισχωρήσει στο βιομηχανικό κέλυφος, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύουν τον βιομηχανικό εξοπλισμό και την ταυτότητα του κτιρίου.

Συνήθως τα βιομηχανικά κτίρια είναι εσωστρεφή προσπαθώντας να κρατήσουν σε απόσταση τους ανταγωνιστές αλλά δυστυχώς και το κοινό. Είναι επιτακτικό μια τόσο ειλικρινής και φιλική προς το περιβάλλον χρήση να επιδιώκει την συμμετοχή του κοινού της περιοχής, να προωθεί την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και την πράσινη ενέργεια.

Τα ανοίγματα στις ανώτερες στάθμες εκθέτουν τον εξοπλισμό και ιδιαίτερα κατά τη νύχτα, προτείνεται να φωτίζεται έντονα το εσωτερικό, με την πρόθεση τα ανοίγματα να φαντάζουν σαν «οθόνες» που επιπλέουν πάνω στην υποφωτισμένη επιφάνεια της μονάδας, ώστε να προβάλλουν την γοητευτική γεωμετρία του βιομηχανικού εξοπλισμού.

Η διαφάνεια αυτή συνάδει με το ήθος της εταιρίας και μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο συμφιλίωσης με τις τοπικές κοινωνίες. Για αυτό το λόγο προτείνεται από τους μελετητές, το ενδεχόμενο ξενάγησης μικρών ομάδων μαθητών και ενεργών πολιτών στη μονάδα ώστε να έρχονται σε άμεση επαφή με τη ροή παραγωγής ενέργειας.

Ευελιξία της όψης

Το προτεινόμενο σύστημα για την όψη της μονάδας, μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε καμπύλη κάτοψη που τυχόν θα διαφέρει λόγω διαφορετικών αναγκών από εκείνη του παρόντος διαγωνισμού. Είναι δυνατόν ωστόσο να ντύσει χωρίς δυσκολία ήδη υπάρχουσες μονάδες ώστε να ενοποιήσει την αρχιτεκτονική εικόνα της εταιρίας λειτουργώντας ως σύμβολο.

Το αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα δηλώνει την βιομηχανική του καταγωγή ενώ ταυτόχρονα εκφράζει καλαίσθητα τη νεωτερικότητα της χρήσης. Συνδιαλέγεται με το φυσικό περιβάλλον χωρίς να αποκρύπτει το γεγονός πως πρόκειται για ανθρώπινο τέχνημα. Ακόμη και στην περίπτωση τοποθέτησης εντός αστικού ιστού, η βιομορφική του γεωμετρία, προσδίδει ιδιαίτερη ταυτότητα και αναγνωρισιμότητα στη μονάδα.

Διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου

Με στόχο να ελαχιστοποιηθεί το οπτικό αποτύπωμα και να ενταθεί η καμπυλότητα μέσα από την προοπτική, προτείνεται η πρόσβαση στο οικόπεδο να γίνεται υπό γωνία σε σχέση με το πλάτος της μονάδας, ώστε η επιφάνεια της όψης να αναδιπλώνεται καθώς ο παρατηρητής κινείται προς το κτίριο. Γύρω του αναπτύσσεται περιμετρική οδός ώστε το όχημα τροφοδοσίας καύσιμης ύλης να μην χρειάζεται επιπλέον κύκλο στροφής. Η επιφάνεια σε επαφή με το κτίριο διαμορφώνεται με κυβόλιθους μεγάλης αντοχής που αναφέρονται στην ανθρώπινη κλίμακα.

Ο χώρος στάθμευσης πλησίον του κτιρίου, προτείνεται για την ηλιοπροστασία των οχημάτων του προσωπικού και των επισκεπτών, να στεγαστεί με ελαφριά πέργολα πάνω στην οποία μπορούν να αναπτυχθούν αναρριχώμενα φυτά. Οι συγκεκριμένες χαράξεις των διαδρόμων κίνησης διαμορφώνονται ανάλογα με το οικόπεδο εφαρμογής ή την ανάγκη για τοποθέτηση μονάδων κατά παράταξη.

Σε αντίθεση με την τάση τσιμεντοποίησης όλων των επιφανειών εντός των ορίων βιομηχανικών χώρων, συστήνεται η φύτευση των υπόλοιπων επιφανειών με είδη που απαντώνται φυσικά στο μεσογειακό τοπίο, ελάχιστων απαιτήσεων σε νερό και λίπανση. Ενδεικτικά, προτείνοντα είδη ευρείας χαμηλής κάλυψης όπως η αγριάδα, το έρπον δεντρολίβανο, λεβάντα, σχίνος, έρπων γιουνίπερος, πικροδάφνη. Ταυτόχρονα, δέντρα όπως συκιές, κουκουναριές αλλά και ευκάλυπτοι —επιπλέον ως αναφορά στην κύρια πηγή καύσιμης ύλης— συμπληρώνουν αισθητικά το φυσικό τοπίο και παρέχουν απλόχερα την πολύτιμη σκιά τους κατά τους θερινούς μήνες.