Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά στην πρόταση ενός Ισλαμικού Κέντρου στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, συγκεκριμένα στην όψη της πλατείας Ελευθερίας ή Κουμουνδούρου όπως είναι συνηθέστερα γνωστή.

Η ύπαρξη ενός χώρου προσευχής για τους Μουσουλμάνους της Αθήνας είναι επιτακτική όχι μόνο για τις ανάγκες των πολλών μεταναστών αλλά και για τους Έλληνες Μουσουλμάνους στο θρήσκευμα που το διεκδικούν επί δεκαετίες και αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Με μετριοπαθείς υπολογισμούς, υπάρχουν στην Αθήνα τουλάχιστον 100,000 Έλληνες και νόμιμοι μετανάστες πιστοί, που έχουν την καθημερινή ανάγκη για προσευχή. Η επίσημη, μυθική πλέον, απάντηση της πολιτείας είναι ένας χώρος προσευχής 500 ατόμων, επομένως είναι προφανές ότι ένας μόνο τέτοιος χώρος δεν αρκεί να καλύψει τις ανάγκες των χρηστών του.

Η πλατεία Ελευθερίας επιλέγεται ως θέση της πρότασης εξαιτίας της εγγύτητας στην πύκνωση των υπαρχόντων, «ημι-νόμιμων» χώρων προσευχής και της εύκολης πρόσβασης με Μ.Μ.Μ.. Συμβολικά επίσης, ως μέσο θεσμοποίησης της πολυπολιτισμικότητας που ήδη βιώνει η Αθήνα ανεπιστρεπτί.

Markaz στην αραβική, σημαίνει κέντρο, και χρησιμοποιείται για να δηλώσει και αυτό που ονομάζουμε Ισλαμικό Κέντρο, δηλαδή έναν χώρο προσευχής (τζαμί) που περιστοιχίζεται από διάφορες κοινωνικές και πολιτιστικές χρήσεις. Στην περίπτωση της πρότασης αυτής: καταστήματα (μπαχαρικά, προϊόντα εισαγωγής, είδη λαϊκής τέχνης, καφενείο, εστιατόριο κ.α.), κινηματοθεατρική αίθουσα, χώρους περιοδικών εκθέσεων, αίθουσες σεμιναρίων, βιβλιοθήκη και έναν ξενώνα ολίγων κλινών για μετανάστες.